Branża budowlana i ogólnie zarządzanie projektami często stoją przed wyzwaniami związanymi z przewidywalnością i wydajnością. System Last Planner® (LPS), opracowany przez Glenna Ballarda i Grega Howella, rozwiązuje te problemy, koncentrując się na solidnym przepływie pracy i ciągłym uczeniu się. Kluczowym elementem LPS jest Planowanie ściągania, proces współpracy, który wywraca do góry nogami tradycyjne metody push, zaczynając od celu końcowego i pracując wstecz.
Co to jest układ ściągający?
W przeciwieństwie do tradycyjnego planowania, gdzie zadania przydzielane są od góry do dołu, planowanie ściągane rozpoczyna się od celu końcowego i pyta, co należy zrobić tuż przed jego osiągnięciem. Tworzy to efekt „przyciągania”: na każdym etapie zadaje się pytanie, czego potrzebuje na poprzednim, zamiast mówić mu, co ma robić. Podejście to, jak zauważyli Cao i in., jest zgodne z zasadami odchudzonej produkcji poprzez redukcję odpadów i poprawę koordynacji.
Proces zazwyczaj obejmuje:
- Określenie ogólnej struktury etapu projektu.
- Stwórz prezentację (często na tablicy), aby śledzić postępy.
- Planowanie w odwrotnej kolejności od etapu końcowego.
- Zidentyfikuj i wyeliminuj ograniczenia, które mogą opóźnić wdrożenie.
- Zapewnienie porozumienia pomiędzy członkami zespołu w zakresie zadań i terminów.
Grywalizacja Lean Manufacturing: Symulacja domu origami
Aby uczynić te koncepcje namacalnymi, nauczyciele i firmy korzystają z symulacji opartych na grach komputerowych, takich jak ćwiczenia Origami House. To praktyczne podejście skraca krzywą uczenia się, umożliwiając uczestnikom poznanie zasad Lean w krótkim czasie.
Ćwiczenie obejmuje sześć stacji, z których każda reprezentuje etap prostego procesu budowania. Istnieją dwie rundy:
- Runda 1: Pracownicy skupiają się wyłącznie na przydzielonym im zadaniu, z ograniczoną komunikacją. Symuluje to tradycyjne, izolowane przepływy pracy.
- Runda 2: Zespół może zmienić kolejność pracy, zrównoważyć obciążenie pracą i współpracować w kwestiach związanych z kontrolą jakości. To pokazuje siłę projektowania przyciągającego i ciągłego doskonalenia.
Wskaźniki i wyniki wydajności
Symulacja śledzi kluczowe wskaźniki wydajności (KPI), aby zilustrować korzyści wynikające z zasad odchudzonej produkcji. Dane pokazują:
| Wskaźnik | Runda 1 | Runda 2 |
|---|---|---|
| Produkcja (szt.) | 4.2 | 6,6 |
| Cykl (sek) | 156,40 | 123,80 |
| Całkowity czas (min) | 6 | 6 |
| Zapasy (jednostki) | 3.2 | 3,6 |
| Przeróbka (jednostki) | 0,6 | 0 |
| Koszt produkcji ($) | 60 000 dolarów | 60 000 dolarów |
| Koszt zapasów/przeróbek ($) | 380 dolarów | 360 dolarów |
| Całkowity koszt ($) | 60 380 dolarów | 60 360 dolarów |
| Koszt jednostkowy ($) | 14 376,19 dolarów | 9145,45 dolarów |
Wyniki te wyraźnie pokazują, że Runda 2, dzięki podejściu opartemu na współpracy i ściąganiu, zaowocowała krótszymi czasami cykli, mniejszą liczbą poprawek i znacznie niższym kosztem jednostkowym. Symulacja pokazuje, w jaki sposób identyfikowane i przezwyciężane są wąskie gardła, gdy zespoły współpracują, koncentrując się na tworzeniu wartości, a nie tylko na wykonywaniu zadań.
Wartość praktycznej nauki
Jak podkreślają Alves i in., odchudzona konstrukcja to nie tylko narzędzia i techniki; wymaga ciągłego zaangażowania i znaczących doświadczeń edukacyjnych. Symulacje takie jak ćwiczenie Origami House zapewniają właśnie to: bezpieczne środowisko o niskich stawkach, w którym uczestnicy mogą nauczyć się zasad Lean w praktyce. Organizacje takie jak Papieski Uniwersytet Katolicki w Peru dostrzegają tę potrzebę i aktywnie promują wysiłki mające na celu uczynienie odchudzonego budownictwa rzeczywistością zrównoważoną, a nie tylko przejściową tendencją.
Podsumowując metoda grywalizacji origami stanowi skuteczny sposób nauczania układu przyciągającego, pokazując, że podejście oparte na współpracy oparte na przyciąganiu skutkuje wymierną poprawą wydajności, kosztów i jakości. Symulacja podkreśla znaczenie ciągłego uczenia się i adaptacji dla osiągnięcia trwałego sukcesu projektu.
